Een nieuwe koers voor boer Berrie

Soms moet je keuzes maken, en soms zijn dat grote keuzes. Bij mij was dat vorig jaar het geval. Kort gezegd: we hebben besloten om de afbouw van ons agrarisch bedrijf in gang te zetten.

Niet omdat ik geen plezier meer in het boeren heb. Nog steeds kan ik genieten van werken met dieren, op de boerderij en in de natuur. Wel omdat het leven uit verschillende fasen bestaat. Zelf ben ik inmiddels 61 jaar. Geen van de kinderen heeft belangstelling om met de boerderij verder te gaan en de laatste jaren merkte ik dat het werk me fysiek zwaarder begon te vallen.

De knoop doorgehakt
Het besluit om richting een afbouw van agrarische activiteiten te gaan, kwam dan ook niet geheel onverwacht. Vele overpeinzingen gingen eraan vooraf. Vorig voorjaar heb ik de knoop doorgehakt en besloten om in de zomer te stoppen met melken. Op vrijdagmorgen 16 augustus was het zover: de laatste keer koeien melken. Dat was wel even een dingetje. Gevoel en verstand liepen die ochtend door elkaar heen.

Afscheid nemen
Gelukkig hoefde ik niet ineens helemaal af te kicken van koeien. De meest productieve melkkoeien, de zwartbonte Fries-Hollandse runderen, zijn vertrokken naar andere melkveehouders. Mijn minder melkrijke dieren, de Brandrode runderen, heb ik ‘drooggezet’. Een andere stap was de verkoop van een stuk grond, met als hoofddoel de schulden bij de bank af te lossen. Stoppen met melken betekende automatisch ook stoppen met zuivelproductie en om die reden hebben we ook een punt gezet achter onze boerderijwinkel.

Kortom: onze agrarische activiteiten zijn vorig jaar fors gekrompen. De veestapel telt ongeveer de helft minder koppen als in de jaren hiervoor. Maar nog steeds ben ik biologisch boer met Brandrode runderen; nu alleen nog voor natuurbegrazing en vleesproductie.

Een nieuwe fase
Het resterende agrarische bedrijf kost niet alleen minder arbeid, het levert logischerwijs ook minder inkomsten op. De schoorsteen moet wel blijven roken. Het lag misschien voor de hand om de vrijkomende tijd te vullen met uitbreiding van het journalistieke werk dat ik al jarenlang met de boerderij combineerde. Maar, de afbouw van de boerderij bood ook de kans om in de herfst van mijn werkzame leven nog eens iets nieuws te gaan doen. En zo geschiedde.

Sinds half september vorig jaar werk ik als ambtenaar bij het ministerie van LVVN. Mijn functie is ketenadviseur pluimvee. Ik ben vooral actief rond onderwerpen die raken aan de pluimveehouderij. Als ketenadviseur onderhoud ik de contacten op het gebied van pluimvee; zowel extern als intern. Wat me erg bevalt aan het werk als beleidsambtenaar is om inhoudelijk bezig te zijn. Als boer deed ik dat ook, maar vooral binnen de grenzen van het bedrijf. En als journalist ben je vooral doorgeefluik van informatie. Nu praat en denk ik mee over zaken waar alle veehouders mee te maken hebben of krijgen. Al moet je niet denken dat je in korte tijd veel kunt regelen. Als beleidsmedewerker ben je een radertje in een groot geheel.

De toekomst
Ons plan is om de komende jaren de boerderij verder af te bouwen. Hoe en in welk tempo weten we nog niet precies. De tijd zal het leren…

Dit is was het laatste blog van boer Berrie voor De Groene Wereld. Bedankt voor jouw verhalen en veel succes met je werk bij het ministerie van LVVN!

Lees de eerdere blogs van Berrie:

• Je koers bepalen als boer
• Subsidie uit Brussel is geen cadeautje
• Natuurinclusief of juist niet?
• Een parel in de polder