Gespot op Tinder
Blog"Mevrouw, ik kwam u tegen op Tinder." Het meest gevreesde moment in het leven van een docent. Dat je éindelijk hebt besloten de stap te wagen om de wereld van het daten te gaan ontdekken en vervolgens op school een student komt opbiechten dat je bent gespot. Het maakt je bewust van jouw plaats in de spotlight als docent. Je bent in beeld bij een hoop mensen. Studenten, stagebieders, collega’s. Onzichtbaar zijn is onmogelijk en zelfs onwenselijk. Je hebt namelijk ook de functie als rolmodel.
In gesprek over Tinder en daten
"Je zag mij op Tinder?" vraag ik aan Eefje, de twintigjarige studente die mij zo-even tussen neus en lippen opbiecht dat ze mijn profiel bekeken heeft. We staan op een opendag. Zowel docenten als studenten helpen mee, maar het is even een rustig moment zonder bezoekers in ons lokaal. Van alle gespreksonderwerpen die op dat moment voorbij hadden kunnen komen, was dit er niet één die ik had verwacht. Mijn eerste reactie is in gedachten: "Oh shit". Ik ga in drie seconden mijn geheugen na om te bedenken wat ik ook al weer op mijn Tinderprofiel had gezet. Mijn tweede reactie is hardop: "Oh, maar wat deed jij op Tinder dan? En waarom zoek jij in de categorie 36-jarige vrouwen?" Ze moest lachen. "Nou mevrouw, dat is een lang verhaal, maar ik was eigenlijk op zoek naar mijn buurvrouw. Ik was benieuwd wat zij op haar profiel zou hebben staan. Maar toen kwam ik opeens u tegen!" Eefje loopt een beetje rood aan. Ik besef meteen dat ze dit misschien wel net zo ongemakkelijk heeft gevonden als dat ik dat vind op dit moment. Dus ik besluit open te zijn en wat kwetsbaarheid te tonen. "Ach ja, dat zou kunnen. Ik ben namelijk een jaar geleden gescheiden en ik besloot onlangs om de wereld van het daten maar eens te verkennen." Ik kaats de bal terug: "Wie vallen er normaal gesproken wèl binnen jouw zoekgebied dan?" "Nou, eh, gewoon, jongens van een jaar of 20." "Oké, en wat is jouw ervaring met Tinder tot zover?" Toen kwamen de verhalen. Over jongens die foto’s maken voor de spiegel in de sportschool of bij het vissen. Over jongens die alleen op zoek zijn naar seks. En jongens die valse informatie op hun profiel zetten of erg dwingend zijn in het maken van een afspraak. En dat daadwerkelijk afspreken soms ook best spannend is. We komen samen tot de conclusie dat er niet zoveel verschil zit tussen onze ervaringen.
Onontdekt gebied
"Maar vertel eens Eefje, kan ik nog iets van jou leren? Zijn er nog andere dating apps die ik als 36-jarige vrouw moet ontdekken?" Haar reactie verbaast mij een beetje. "Nee hoor mevrouw, ik denk dat de beste manier om iemand te vinden is wanneer je niet zo hard zoekt." Wat een wijsheid. Ik had verwacht dat er nu een lijst met voor mij onbekende sociale media kanalen zou komen. Maar nee. Eefje geeft aan dat ze daten via een app eigenlijk maar onduidelijk vindt. "Je weet nooit helemaal wie erachter zit en of hij wel de waarheid vertelt." "Maar weet je dat wel wanneer je iemand in de kroeg ontmoet?" "Nee ook niet helemaal mevrouw, maar dan weet je in ieder geval wel of je een goed gevoel bij iemand hebt."
Rolmodel
Achteraf heb ik enorm veel plezier beleefd aan dit gesprek. We waren open naar elkaar en vonden overeenkomsten in onze verschillende belevingswerelden. Dat zorgde voor een moment van oprechte verbinding, waardoor ik het helemaal niet erg vond om iets bloot te geven over mijzelf. Het roept bij mij ook meteen de vraag op wat nou eigenlijk een goed rolmodel is. Meestal geef ik niet zo veel informatie over mijn privéleven, zodat studenten niet allemaal weten dat ik als volwassene soms ook domme fouten maak of niet precies weet waar ik mee bezig ben. Maar ergens is dat toch juist het échte leven? En kunnen we volgens mij juist leren van elkaars ervaringen.
Lees meer blogs van Marije:
- Praktijklessen, een vak apart
- Groepsvorming in de klas
- Frisse start
- Mijn student leerde niet alleen een vak
- Uitdagingen van zelfsturende teams in het onderwijs
- Opeens was er een wolf in mijn klaslokaal
- Vier keer gezakt voor het kennisexamen
- Ongemotiveerd of onbegrepen?
- Waar zit die aan-knop?
- Gijs at de lunch van mijn studenten op
Over Marije
Ik ben Marije Soontiëns, met een grote voorliefde voor dieren en werkzaam als docent Paraveterinair bij Terra MBO Meppel. Hier stoom ik dierenartsassistenten in de dop klaar voor het werk in de dierenkliniek. Voordat ik mbo-docent werd, heb ik een aantal jaren gewerkt als paraveterinair. Een mooi vak, waar ik nog steeds graag mee bezig ben vanuit mijn klaslokaal. Naast dieren hou ik van creëren en iets nieuws uitproberen. Ik schrijf blogs voor De Groene Wereld over onderwerpen die mij als docent bezighouden.